ตอนที่ 19, 13 October 2009 - 12:33 AM
ถ้าจะย้อนไปเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว ก็คงจะกล่าวได้ว่าเป็นช่วงการตัดสินใจที่ยากที่สุดในการวางแผนการรักษา เพราะเป็นที่แน่ชัดว่า อาการ ณ ตอนนี้ ถ้าจะเปรียบไปแล้วสภาพของ คุณ สมชาย ก็อาจจะดูดีกว่าบิ๊ก ดีทูบี ที่ยังพอตอบสนองพูดคุยรู้เรื่อง หรือ อาจจะโชคดี กว่า ดอน สอนระเบียบ
เพราะถึงแม้จะไม่ได้เลวร้ายถึงขั้นนั้น แต่ถ้าจะเทียบไปแล้ว สภาพก็น่าจะดูดีกว่า สีหนุ่ม เชิญยิ้ม ไม่มากเท่าไร สติการรับรู้ถึงแม้จะไม่เต็ม 100 เปอร์เซ็นต์ แต่ก็พอที่จะสื่อสารได้รู้เรื่องบ้าง
ตอนนี้ขนาดจะเดินไปเข้าห้องน้ำเอง หรือจะเปลี่ยนช่องทีวีเองก็ยังทำไม่ได้ สภาพตอนนี้ซูบลงไปมาก จากสายตาคาดคะเนว่า หายไปไม่ต่ำกว่า 10 กิโล เราเคยบอกไปแล้วเมื่อ 21 ก.ย 52 ว่านอนโรงพยาบาล คราวนี้นอนไม่ต่ำกว่าเดือน
เราขอแก้ใหม่ว่า นอนคราวนี้สงสัยนอน ไม่มีกำหนด เปรียบได้กับรถที่แล่นโดยไร้จุดหมายปลายทาง ไม่รู้ว่าจะไปหยุดลงตรงปลายทางที่ใดเพราะดูจากสภาพมันบอกเราแบบนั้นจริงๆ
ตอนนี้หมอเวรที่มานอนเฝ้า ก็เป็นหมอระบบประสาท ทั้งนั้น คงกลัวจะมีอาการทางสมองกำเริบมาอีก ทุกวันตอนเช้า วันๆ ก็ฝึกกายภาพแขน ขา นั่งๆ นอนๆ แบบเดิมทั้งวัน
ช่วงบ่าย บางวันก็ให้เป่าลมทำกายภาพปอด ทำ ซ้ำแล้วซ้ำเล่า บางวันก็เอาเลือดไปตรวจ บางวันก็เอาปัสสาวะไปตรวจ บางวันก็ลงไปทำเอ็กซเรย์ปอด
เราต้องขอชมเชยเลยว่า คุณ สมชาย มีความอดทนเป็นอย่างมาก เพราะมันเป็นการทรมานเป็นอย่างมากสำหรับคนๆ คนหนึ่ง
สงสารก็ตรงที่ แกที่ร้องไห้ทุกโมงยาม แกยังพอรู้เรื่อง ใจคิดอยากจะทำ แต่ร่างกายไม่ยินยอมทำตามคำสั่ง ไม่รู้แกต้องเสียน้ำตาอีกกี่ลิตร ถึงจะรู้ว่า โอกาสที่จะย้อนเวลากลับไปเหมือนสภาพเดิม มันแทบจะไม่มีหวัง
ถึงแม้หมอจะถอดสายน้ำเกลือออกไปแล้ว แต่สิ่งที่สมชายต้องการ และอาจจะ คิดเลยไปไกลว่าเมื่อไรหมอจะถอดใจจากการเจ็บป่วยของเขาไปเสียที
ทีมแพทย์มีจุดหมายปลายทางใหม่ในการ ค้นหาความหวัง ใช่แล้ว ประเทศเยอรมันนี มันอาจจะเป็นความหวังครั้งสุดท้ายในชีวิต ของสมชาย
ทีมแพทย์มีจุดหมายปลายทางใหม่ในการ ค้นหาความหวัง ใช่แล้ว ประเทศเยอรมันนี มันอาจจะเป็นความหวังครั้งสุดท้ายในชีวิต ของสมชาย
โรงพยาบาลแห่งนี้มีอายุไม่ต่ำกว่า 120 ปี เคยผ่านอะไรมาก็มากมาย ที่ชึ่งมีแต่คนพลุกพล่าน ที่ชึ่งเต็มไปด้วยเรื่องราวมากมาย มีคนเข้าๆ ออก ๆ ที่ชั้นแห่งนี้ ปกติมีคนไม่ต่ำกว่า ร้อยคนต่อวัน แต่ตอนนี้มันใกล้จะเหลือเพียงความว่างเปล่า
ขอบใจนะ ศิริราช ที่ที่จะกลายเป็นความว่างเปล่า
ขอบใจนะ ศิริราช ที่ที่จะกลายเป็นความว่างเปล่า
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น