วันพฤหัสบดีที่ 19 มกราคม พ.ศ. 2555

ตอนที่ 157 - 12 November 2010 - 12:03 PM

ตอนที่ 157 - 12 November 2010 - 12:03 PM

โดย Hi s Tales ณ วันที่ 12 พฤศจิกายน 2010 เวลา 13:39 น.
ชะรอยว่า คำพูดของ พระสัญญา ดูแล้วใกล้ที่จะเกิดขึ้นเร็วกว่าที่หลายๆ คนได้เคยคาดการณ์เอาไว้ ตอนนี้ต้องนับว่าเป็นช่วงเวลาที่เป็นจุดวิกฤตมากที่สุด สำหรับการดำเนินชีวิต ต่อไปของลุง 
คนเก่าแก่ที่นี่เล่าให้ฟังว่า ไม่มีเหตุการณ์ครั้งไหนเลยในชีวิตของลุง จะเครียดและเป็นกังวลมากถึงขนาดที่ลุงจะกินไม่ได้นอนไม่หลับเหมือนกับตอนนี้ 
เพราะครั้งสุดท้ายที่ลุงต้องประสบกับเรื่องราวมรสุมชีวิตทำนองนี้ ก็จะต้องนับย้อนไปถึงตอนที่ช่วงสมัยที่ลุงยังหนุ่มๆ ที่นั้น ลุงกลัวว่าลุงอาจจะโดนคดี ก็เพราะตอนนั้นจอมพลระกา ปีไก่ มีความคิดจะนำ ปรีดา กลับมาที่โรงงาน หลังจากที่ปรีดาต้องหนีไปที่เมืองจีน ต้องการนำกลับเพื่อที่ จอมพลระกา จะร่วมมือกันกับ ปรีดา ควานหามือปืนตัวจริงยิง โป๊ย ตายชีวิตคาที่ 
ว่ากันว่า ตอนนั้นลุงเครียด และเป็นกังวลมาก ไม่ต่างอะไรกับเหตุการณ์ตอนนี้เลย โชคดีของลุงที่ตอนนั้น ปลาสลิด ลูกรักของลุง จัดการยึดอำนาจโรงงานเสียก่อน ไม่งั้นตอนนี้ลูกจ้างทั้งโรงงาน คงไม่ต้องค้างคาใจ กับเรื่องคดีดังกล่าว ก็อาจจะเป็นได้แต่เหตุการณ์ ตอนนี้ลุงคงไม่สามารถหวังให้ใครมาช่วยลุงได้ เหมือนกับเหตุการณ์หนก่อนนั้น นี่ยังไม่นับอาการป่วยของลุง ลุงก็ลากเลือดอยู่แล้ว แต่ลุงดันมามีเรื่องราวในครอบครัวอีก ที่เล่ามาทั้งหมด …….
เรื่องราวที่ทำให้ลุงเครียดถึงกับที่ ลุง ถึงกับต้องเอ่ยคำพูดกับคนรอบข้างว่า อยากตาย ไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อไปแล้ว นั่นก็คือเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อปลายเดือน กันยายน ที่ผ่านมา เร็วๆ นี้เองวันนี้เราจะขอมาเล่าถึง บรรยากาศของเมื่อคืนวันนั้น วันเดียวกันกับวันที่ป้าต้องถูกนำตัวออกจากห้องพักของลุงอย่างเร่งด่วน ที่รีบถึงขนาดที่ทีมงานต้องนำป้าขึ้นเฮลิคอปเตอร์นำตัวป้าไปส่งโรงพยาบาล ตึกของป้าที่ชั้น 20 ของโรงพยาบาล แห่งหนึ่ง ไม่ไกลกับ สามย่าน 
ทั้งหมดที่จะเล่า ทุกคนพูดเป็นเสียงเดียวกันว่ากันว่านี่มันอาจจะเป็นอาถรรพ์ของคำพูดของ พระท่านสัญญา ที่ท่านได้เคย กล่าวสาปแช่งคนที่คิดจะทำร้ายต่อพระพุทธศาสนา ท่านได้เคยพูดไว้สมัยที่ท่านยังไม่มรณภาพเหตุการณ์นาทีฉุกเฉินของป้าวันนั้นไม่แน่อาจจะเป็นผลมาจากคำกล่าว ของพระสัญญา ที่ท่านได้เคยกล่าวเอาไว้ และตอนนี้ก็คงถึงเวลาที่คนในครอบครัวของลุงกำลังประสบชะตากรรมชดใช้มันอยู่ ทำไม พระอาวุโส อย่างท่านสัญญา ถึงกับสาปแช่งคนที่ทำไม่ดี เรื่องมันมีอยู่ว่า 
สมัยก่อนนั้น ตอนที่จ่ายังอาศัยอยู่กับ สุทธิดา ที่บ้านหลังใหญ่ จ่าต้องการที่ดินบริเวณใกล้เคียงกับบ้านหลังใหญ่ เพื่อที่จ่าจะได้สร้างท่าทางขึ้นเรือ และเป็นที่เก็บเรือหรูของจ่า นับร้อยๆ ลำ ถ้าเป็นที่ของบรรดาลูกจ้างตาดำๆ ก็คงไม่ใช่ปัญหาของจ่าที่จ่าจะยึดที่ดินเหล่านั้นเอามาเป็นของจ่าเอง มีหรือในโรงงานนี้ ที่จ่าอยากได้อะไร แล้วจ่าจะไม่ได้แต่มันดันมีที่ดินผืนติดกันที่จ่ายังไม่สามรถยึดมาได้ ที่ดินแปลงสวยงามผืนสุดท้ายที่จ่าจำเป็นต้องการยึดครอง แต่ที่ผืนนี้มันยึดได้ลำบากกว่าที่อื่นๆ เพราะว่า มันเป็นที่ของพุทธสถาน ที่ที่ไม่ไกลจากวัดของพระท่านสัญญา 
จ่า ต้องการที่ผืนนี้ ที่อยู่ไม่ไกลจาก กรมชล เลยเข้าไปในกรมชล มันเป็นที่วัด จ่าได้รับการต่อต้านอย่างหนัก จาก พระท่านสัญญา และลูกวัด แต่จ่าไม่ฟังเสียง เพราะยังไงจ่าก็จะเอาให้ได้ จ่าออกอาการไม่พอใจพระสัญญา หาว่าท่านเป็นตัวตั้งตัวตี จ่าถึงขนาดกับไปทะเลาะกับพระท่านโดยไม่เกรงกลัวบาปกรรม จ่าขาดสติถึงขนาดด่าว่า และขว้างปาสิ่งของใส่พระท่าน
ท่านเห็นแบบนี้ ท่านก็ปล่อยจ่าไปก็สุดแท้แต่บุญแต่กรรม และต่อมาภายหลังจ่าก็ใช้กำลังยึดเอาที่ดินแปลงนั้นมาได้สำเร็จ ตอนนี้วัดแห่งนั้นที่มีศาลเจ้าพ่อเสือก็ถูกจ่าสั่งรื้อถอน และเอาของในวัดต่างๆ มาสร้างปลูกใหม่ในที่ดินใกล้ๆ กัน ว่ากันว่ามีลูกน้องของจ่าต้องตาย ไปหลายคนในการรื้อถอนเคลื่อนย้ายพุทธสถานแห่งนี้ 
เหตุการณ์นี้ ทำให้พระท่านสัญญารู้ท่านคงจะเสียใจเป็นอย่างมากถึงขนาดท่านเคยเอ่ยปากว่า ใครที่มีจิตใจชั่วช้า ทำกับที่เก่าแก่แห่งนี้ เพียงเพื่อต้องการสนองกิเลส บาปกรรมจะตกถึงตัว และคนในครอบครัวตอนนี้ จ่าก็ได้ครอบครองที่ดินผืนดังกล่าว เพียงเพื่อเอามาสร้างที่เก็บเรือ และทำท่าขึ้นเรือก็เท่านั้น ที่แห่งนี้อยู่ลึกเข้าไป ในกรมชล ไม่มาก แต่ลูกจ้างก็อย่าหวังว่าจะมีโอกาสได้ เห็นเป็นบุญตา 
หลังจากที่พระท่าน มรณภาพ ได้ไม่กี่ปี ตอนนี้คำเตือนดังกล่าว ก็ได้เริ่มปรากฎเป็นรูปเป็นร่างแล้ว นั่นก็คือถ้าจำกันได้ว่า เมื่อปลายกันยายน ที่ผ่านมา วันดังกล่าว โรงงานได้ประกาศให้ลูกจ้างได้ทราบว่าป้าได้หัวใจเต้นผิดจังหวะ และป้าได้เข้ารักษาตัว 
แต่ลูกจ้างก็ทราบข้อมูลเพียงเท่านั้น เพราะลูกจ้างคงไม่มีโอกาสจะได้รู้เรื่องราวจริงๆ ทั้งหมดว่า มีดี มีไม่ดี แค่ไหนสิ่งด้านดีๆ เท่านั้น ก็เพียงพอแล้วที่ลูกจ้างควรรู้ เรื่องราวทั้งหมดในค่ำวันนั้น มันน่าจะเป็นจุดเริ่มต้น ของคำสาปแช่ง และอาถรรพ์ที่กำลังจะเกิดขึ้น 
คืนวันนั้น เป็นการรวมตัวครั้งสุดท้ายของคนในครอบครัวลุง เราคงอาจจะไม่ได้เห็นภาพ ซูซี่ จ่า เมพ ถั่ว และป้า กันแบบนี้พร้อมหน้าพร้อมตา แบบนี้อีกเป็นเวลา เรื่องราวทั้งหมดมันมีอยู่ว่า…………

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น