วันจันทร์ที่ 17 ตุลาคม พ.ศ. 2554

ตอนที่ 44, 15 December 2009 - 04:33 PM

ตอนที่ 44, 15 December 2009 - 04:33 PM
โดย Hi s Tales ณ วันที่ 10 มิถุนายน 2010 เวลา 13:31 น.
ถ้าใครสังเกตให้ดีๆ ก็เห็นได้ว่าสีหน้าแววตาของแกดูแล้วไม่เหมือนคน เดิมเมื่อตอนสามปีที่แล้ว ตอนนั้นวันที่หายป่วย แววตา และรอยยิ้มยังดูดีกว่าตอนนี้ แต่ตอนนี้สี หน้าดูบึ่งตึง และดูแข็งกร้าวกว่าเมื่อ 3ปีก่อน เพราะว่าอาการสั่นของโรคเก่ามันเริ่มจะกำเริบ หนักมากขึ้น ประจวบกลับเส้นเลือดสมองอุดตันคราวนี้

ทำให้แกดูแย่ลงไม่คล่องแคล่วว่องไว เหมือนแต่ก่อน ตอนนี้กำลังกายภาพอยู่ ช่วงนี้แกมีอารมณ์แปรปรวนมากยิ่งขึ้น ตอนนี้เช้าต้องกินข้าวกล้องงอก กำชับว่าต้องได้กินแบบขนาดเม็ดข้าวต้องเท่ากัน ทุกเม็ด

สีต้องสีเดียว กันทุกสี น้ำก็ต้องเอามาจากที่ประจวบเท่านั้น มิฉะนั้นคนรับใช้จะเดือดร้อน ตอนเย็นหลัง จากเสร็จภารกิจประจำวัน แก ก็เริ่มเปล่าเปลี่ยว และแกมักจะ ร้องเพลง ชะตาชีวิต โดยมาถึงท่อนข้างล่างนี้

ขาดเรือนแหล่งพักพำนักนอน
ขาดญาติบิดร และน้องพี่
บาปกรรมคงมี
จำทนระทม

(เพลงนี้ชื่อว่า ชะตาชีวิต เป็นเพลงที่แต่งหลังจากที่ ร.8 โดนยิงน่าจะไม่เกิน 2 ปี )

แกก็มักจะ เริ่มมีน้ำตาคลอเบ้า ใครที่ได้เห็นแกตอนนี้ก็อดที่จะเห็นใจไม่ได้ ในใจแกคงกำลังคิดถึงใครซักคนตามเนื้อเพลงก็เป็น ได้

เราคิดเองนะ ว่าในใจแกก็คงจะรู้ว่าคนที่รักแกจริงๆ โดยที่ไม่ได้หวังผลประโยชน์อะไรจากตัวแกนับวัน มันลดน้อยลงไปทุกที ตอนนี้ก็เห็นว่าทีมงานแกก็เริ่มขยายแฟรนไชนน์ โดยหาห้าวร้านที่อยากได้นกไปติดที่บริษัท

โดยเห็นว่า ช่วงนี้กำลังลดราคากระหน่ำ และไม่ต้องจ่ายค่าเปอร์เซนต์ เหมือนแต่ ก่อน ทีม งานแกก็คงรู้ดีว่า ช่วงน้เศรษฐกิจก็ไม่ดี และแบรนด์ของแกก็ไม่ขลังเหมือนแต่ก่อน

หลังจากงาน เลี้ยงวันเกิด เราว่าแกดูหงอยๆ ลงไปเล็กน้อย เห็นว่าสะใภ้อ้วนเริ่มที่จะไม่แฮปปี้กับสะใภ้นัก ร้องอีด ส่วนจะเป็นเรื่องอะไรนั้น เราได้ข่าวมาว่าเป็นเรื่องของเสื้อผ้า และเครื่องราชย์ที่แย่งกันครอบครองอยู่

เรื่อง รัศมีจันทร์ ตอน เพชรพระอุมา ตอนนี้ใกล้จะเสร็จเรียบร้อยแล้ว โปรดอดใจรออีกนิด

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น