ตอนที่ 69, 6 February 2010 - 12:35 PM
ช่วง นี้ลุงมีอาการเหนื่อยขึ้นเล็กน้อย หลังจากที่เริ่มมีอาการเจ็บแน่นที่หน้าอก ช่วงนี้ไม่ต่อยมีข่าวของลุงเพราะอาการไปค่อยมีการเปลี่นยแปลง
วันนี้จะเอาเรื่องล่าสุดที่เกี่ยวกับเรื่องเงินๆ ทองๆ เหตุการณ์พึ่งจะเกิดขึ้น สดๆ ร้อนๆ นี้ก็คือ
โครงการล่าสุดที่ลูกชายคนเล็กของพ่อ เรื่องมันมีอยูว่า
ตอนนี้ทรัพย์สินส่วนที่ 2 ของ ลุง จะว่าไปแล้วมันไม่ใช่ของลุงแต่มันเป็นของโรงงาน แต่จากที่มีการร่วมด้วยช่วยกันไม่ว่าจาก ลูกชายคนรองร่วมกับลูกชายคนเล็กเมื่อครั้นมีอำนาจ ซึ่งบางทีที่ปรึกษาลุงก็จะสั่ง หรือบางทีลูกชายก็จะทำให้เอง จัดการเปลี่ยนแปลงกฏระเบียบจากเดิมที่บัญชที่ 2 มันไม่ใช่ของลุงแต่มันถือว่าเป็นของลูกจ้างทุกคน เพราะนี่ไม่ใช่สมัยเมื่อ ก่อน 78 ปีก่อน
จริงๆ ก็ต้องให้ความเป็นธรรมกับลุง และป้า เพราะท่านทั้งสองไม่ได้มีหัวทางธุรกิจแต่อย่างใด แต่ลุงจะเป็นะไรที่คอยตามน้ำ ไม่ค่อยออกจะปรามกับพวกคนรับใช้ พอลุงมารู้อีกมันเกิดปํญหาบานปลาย
ตอนนี้ล่าสุดเองผู้จัดการทรัพย์สินส่วนบัญชีที่ 2 ของ ลุงต้องการที่ดินแปลงใหญ่ที่แถวๆ พรานนก บริเวณสามแยกไฟฉาย ไล่มาถึง หลานหลวง มหานาค เพื่อได้ที่ดินส่วนนี้ มันจะได้ไปบรรจบกับที่ดินบริเวณ สยาม ชิดลม นานา ซึ่งบริเวณที่ดินดังกล่าวนี้ ส่วนใหญ่ก็เป็นที่ดินในส่วนบัญชีที่ 2 ของลุง การแลกก็จะเป็นการยกที่ดินให้เป็นแบบการกุศล เพื่อใช้จ่ายใช้สาธารณะ หรือจะเป็นการแลกเปลี่ยนแบบที่ดิน กับหุ้นของเขา
เหตผลที่ทางนั้นอยากจะได้ที่ดินเพิ่มก็เพื่อที่จะให้ได้ที่ดินในเมืองกรุงชั้น ในเพิ่ม จะได้ไปบรรจบกับที่ผืนเดิมที่ๆ เขาได้ถือครอบครองอยู่
แต่ปัญหาที่จะตามมาก็คือ
1 ไม่มีกฏหมายที่ จะสามารถกระทำ เช่นนั้นได้ คือ เอาที่ ที่เป็นของหลวงไปแลกกับหุ้นของบรษัทเขา
2 ที่ดินบริเวณดังกล่าว เดิมทีจะมีการก่อสร้าง รถไฟฟ้าสายสีเขียว ส่วนต่อขยายที่ 2 ( พรานนก-สมุทรปราการ ) ถ้ามีการแลกกันได้สำเร็จจริง มันก็จะไปกระทบกับ Master plan ของโครงการรถไฟฟ้า เพราะสายแต่ละสายมันก็จะเชื่อมโยงกัน
3 ถ้า เวรคืนได้สำเร็จ ที่นี่ก็อาจจะต้องสร้างเส้นทางสายสีเขียวกันใหม่ โดยต้องหลีกเหลี่ยงเส้นทางในที่ดินดังกล่าว การทำแบบนั้นจะเป็นการเสียงบประมาณทั้งการก่อสร้าง และเวลาที่ดำเนินการ อาทิ ต้องไปเพิ่มระยะทางเพื่อที่จะอ้อมหลีกเหลี่ยงที่ดินผืนดังกล่าว หรือจะต้องไปลอดแม่น้ำเจ้าพระยาในบางเส้นทาง ค่าใช้จ่ายทั้งหมดที่เป็นเงินภาษีก็จะต้องเพิ่มขึ้น ซึ่งแน่นอนมันไม่น่าจะใช้เงินในบัญชีที่ 2 นำมาจ่ายแทนให้แน่ๆ
4 หรือก็ไม่ต้องสร้างสายสีเขียว เรียกได้ว่าตัดมันออกไปเส้นหนึ่งเลย
จริงๆ แล้วที่มันสร้างไม่สำเร็จเสียที ส่วนหนึ่งก็เพราะติดปัญหาที่ดิน ตรงบริเวณนี้มาหลายปีแล้ว เพราะมันเป็นปัญหาลูกโซ่ และไม่มีใครกล้าทำให้ แต่แน่นอน Winston ลูก love ได้เซ็นแลกให้ไปแล้ว โดยแลกกลับหุ้นเน่าๆของบริษัทแห่งหนึ่งในเครือที่อยู่ในบัญชีที่ 2 และตอนนี้ลูกชายคนเล็กก็กำลังศึกษา ถึง Maser plan ที่จะต้องแก้ไขใหม่ของโครงการรถไฟฟ้านี้ ซึ่งคงใช้เวลาแก้แบบอย่างเร็ว 2-3 ปี กว่าจะเรียบร้อยจึงเริ่มก่อสร้างใหม่ได้
เมื่อ โครงการโฮปเวล ก็เคยเกิดปัญหาในลักษณะนี้ กล่าวคือ ครั้นนั้นโครงการนี้ มีแผนการก่อสร้าง ช่วงที่ 2 ยมราช-หัวลำโพง ซึ่งถ้าสำเร็จมันจะเกิดประโยชน์มาก แต่มันต้องไปเวรคืนที่ในส่วนบัญชีที่ 2 แต่เสียดายที่มีเหตุการณ์หนึ่งเมื่อต้นปี 2534 โดยลูกชายคนรอง พวกนั้นสั่งให้ล้มโครงการนี้ ก็ลองๆ ไปดูว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง
นายก มหาเธร์ ของมาเลเซียเคยพูดว่า
" ที่มาเลเซียมีระบบรถไฟฟ้าใต้ดินมี่ทันสมัยขนาดนี้ ผมต้องขอขอบคุณประเทศไทย ที่ให้โอกาศมาเลเซียมาดูงานรถไฟ เมือ 30 ปีก่อน และท่านกล่าวต่อเมื่อ 30 ปี
ก่อนนั้นว่า ถ้าอนาคตอีก 30 ปิ ข้างหน้า ผมสามารถสร้างระบบรถรางให้ทันสมัยได้เพียงครึ่งของเมืองไทย ผมก็สุขใจมากแล้ว???????? "
วันนี้จะเอาเรื่องล่าสุดที่เกี่ยวกับเรื่องเงินๆ ทองๆ เหตุการณ์พึ่งจะเกิดขึ้น สดๆ ร้อนๆ นี้ก็คือ
โครงการล่าสุดที่ลูกชายคนเล็กของพ่อ เรื่องมันมีอยูว่า
ตอนนี้ทรัพย์สินส่วนที่ 2 ของ ลุง จะว่าไปแล้วมันไม่ใช่ของลุงแต่มันเป็นของโรงงาน แต่จากที่มีการร่วมด้วยช่วยกันไม่ว่าจาก ลูกชายคนรองร่วมกับลูกชายคนเล็กเมื่อครั้นมีอำนาจ ซึ่งบางทีที่ปรึกษาลุงก็จะสั่ง หรือบางทีลูกชายก็จะทำให้เอง จัดการเปลี่ยนแปลงกฏระเบียบจากเดิมที่บัญชที่ 2 มันไม่ใช่ของลุงแต่มันถือว่าเป็นของลูกจ้างทุกคน เพราะนี่ไม่ใช่สมัยเมื่อ ก่อน 78 ปีก่อน
จริงๆ ก็ต้องให้ความเป็นธรรมกับลุง และป้า เพราะท่านทั้งสองไม่ได้มีหัวทางธุรกิจแต่อย่างใด แต่ลุงจะเป็นะไรที่คอยตามน้ำ ไม่ค่อยออกจะปรามกับพวกคนรับใช้ พอลุงมารู้อีกมันเกิดปํญหาบานปลาย
ตอนนี้ล่าสุดเองผู้จัดการทรัพย์สินส่วนบัญชีที่ 2 ของ ลุงต้องการที่ดินแปลงใหญ่ที่แถวๆ พรานนก บริเวณสามแยกไฟฉาย ไล่มาถึง หลานหลวง มหานาค เพื่อได้ที่ดินส่วนนี้ มันจะได้ไปบรรจบกับที่ดินบริเวณ สยาม ชิดลม นานา ซึ่งบริเวณที่ดินดังกล่าวนี้ ส่วนใหญ่ก็เป็นที่ดินในส่วนบัญชีที่ 2 ของลุง การแลกก็จะเป็นการยกที่ดินให้เป็นแบบการกุศล เพื่อใช้จ่ายใช้สาธารณะ หรือจะเป็นการแลกเปลี่ยนแบบที่ดิน กับหุ้นของเขา
เหตผลที่ทางนั้นอยากจะได้ที่ดินเพิ่มก็เพื่อที่จะให้ได้ที่ดินในเมืองกรุงชั้น ในเพิ่ม จะได้ไปบรรจบกับที่ผืนเดิมที่ๆ เขาได้ถือครอบครองอยู่
แต่ปัญหาที่จะตามมาก็คือ
1 ไม่มีกฏหมายที่ จะสามารถกระทำ เช่นนั้นได้ คือ เอาที่ ที่เป็นของหลวงไปแลกกับหุ้นของบรษัทเขา
2 ที่ดินบริเวณดังกล่าว เดิมทีจะมีการก่อสร้าง รถไฟฟ้าสายสีเขียว ส่วนต่อขยายที่ 2 ( พรานนก-สมุทรปราการ ) ถ้ามีการแลกกันได้สำเร็จจริง มันก็จะไปกระทบกับ Master plan ของโครงการรถไฟฟ้า เพราะสายแต่ละสายมันก็จะเชื่อมโยงกัน
3 ถ้า เวรคืนได้สำเร็จ ที่นี่ก็อาจจะต้องสร้างเส้นทางสายสีเขียวกันใหม่ โดยต้องหลีกเหลี่ยงเส้นทางในที่ดินดังกล่าว การทำแบบนั้นจะเป็นการเสียงบประมาณทั้งการก่อสร้าง และเวลาที่ดำเนินการ อาทิ ต้องไปเพิ่มระยะทางเพื่อที่จะอ้อมหลีกเหลี่ยงที่ดินผืนดังกล่าว หรือจะต้องไปลอดแม่น้ำเจ้าพระยาในบางเส้นทาง ค่าใช้จ่ายทั้งหมดที่เป็นเงินภาษีก็จะต้องเพิ่มขึ้น ซึ่งแน่นอนมันไม่น่าจะใช้เงินในบัญชีที่ 2 นำมาจ่ายแทนให้แน่ๆ
4 หรือก็ไม่ต้องสร้างสายสีเขียว เรียกได้ว่าตัดมันออกไปเส้นหนึ่งเลย
จริงๆ แล้วที่มันสร้างไม่สำเร็จเสียที ส่วนหนึ่งก็เพราะติดปัญหาที่ดิน ตรงบริเวณนี้มาหลายปีแล้ว เพราะมันเป็นปัญหาลูกโซ่ และไม่มีใครกล้าทำให้ แต่แน่นอน Winston ลูก love ได้เซ็นแลกให้ไปแล้ว โดยแลกกลับหุ้นเน่าๆของบริษัทแห่งหนึ่งในเครือที่อยู่ในบัญชีที่ 2 และตอนนี้ลูกชายคนเล็กก็กำลังศึกษา ถึง Maser plan ที่จะต้องแก้ไขใหม่ของโครงการรถไฟฟ้านี้ ซึ่งคงใช้เวลาแก้แบบอย่างเร็ว 2-3 ปี กว่าจะเรียบร้อยจึงเริ่มก่อสร้างใหม่ได้
เมื่อ โครงการโฮปเวล ก็เคยเกิดปัญหาในลักษณะนี้ กล่าวคือ ครั้นนั้นโครงการนี้ มีแผนการก่อสร้าง ช่วงที่ 2 ยมราช-หัวลำโพง ซึ่งถ้าสำเร็จมันจะเกิดประโยชน์มาก แต่มันต้องไปเวรคืนที่ในส่วนบัญชีที่ 2 แต่เสียดายที่มีเหตุการณ์หนึ่งเมื่อต้นปี 2534 โดยลูกชายคนรอง พวกนั้นสั่งให้ล้มโครงการนี้ ก็ลองๆ ไปดูว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง
นายก มหาเธร์ ของมาเลเซียเคยพูดว่า
" ที่มาเลเซียมีระบบรถไฟฟ้าใต้ดินมี่ทันสมัยขนาดนี้ ผมต้องขอขอบคุณประเทศไทย ที่ให้โอกาศมาเลเซียมาดูงานรถไฟ เมือ 30 ปีก่อน และท่านกล่าวต่อเมื่อ 30 ปี
ก่อนนั้นว่า ถ้าอนาคตอีก 30 ปิ ข้างหน้า ผมสามารถสร้างระบบรถรางให้ทันสมัยได้เพียงครึ่งของเมืองไทย ผมก็สุขใจมากแล้ว???????? "
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น