ตอนที่ 97, 5 March 2010 - 04:39 PM
ค่ำคืนนั้น ลุงได้เปิดใจพูดคุยกับจ่า ลุงบอกว่า ยังไงเสีย ขอให้จ่าไม่ต้องกังวล อยากจะให้จ่าทำใจให้สบาย ตัวลุงเองก็ไม่รู้ตัว ว่าวันไหนที่ลุงจะจากไป
เพราะตอนนี้ถึงแม้อาการลุงจะดีขึ้นกว่าช่วงที่ลุงเข้ามานอนแรกๆ แต่ลึกๆแล้วลุงก็รู้ดีว่า การเจ็บป่วยคราวนี้มันร้ายแรง และ มีผลกระทบกับลุงมากเพียงไร
ลุงบอกว่า ตั้งแต่จ่าจำความได้ มีครั้งไหนบ้างที่ จ่าเห็นลุงต้องห่างไกลบ้านหลังใหญ่ยาวนานมากซักเพียงนี้ จ่าเองก็ทราบดีว่า อาการของลุงตอนนี้ไม่เหมือนเดิม ลุงไม่สามารถเดินได้ด้วยกำลังของลุงเองอีกต่อไป ทุกๆ อย่าง ก็จะไม่กลับมาเหมือนเดิม และช่วงเวลานับจากนี้ไป ลุงขอแค่เพียงใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ ให้เป็นภาระกับคนรอบข้างไห้น้อยที่สุดเท่าที่ลุงจะทำได้
สาเหตุหนึ่งนอกจากความไม่ปลอดภัยที่ลุงเลือกที่จะไม่กลับบ้าน ก็คือ ลุงไม่อยากทำตัวให้เดือดร้อนคนที่บ้าน ไม่ว่าจะเป็นการกินข้าว การเดินไปเข้าห้องน้ำ การอาบน้ำ การที่จะต้องขึ้นลงบันได
จ่ารู้ไหมว่าเพราะอะไรที่ลุงไม่อยากที่จะกลับไปที่บ้าน ลุงบอกว่าลุง ไม่ได้มีความสุขหรอกนะกับการที่ต้องใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ไม่รู้อีกกี่ปี กี่วัน ของ ช่วงปั้นปลายชีวิตของลุง ที่ต้องมาอยู่ที่นี่ เหตุผลเหลักข้อเดียวของลุงที่ลุงที่ลุงต้องฝืนใจมาอยู่ที่นี่ ไม่ใช่ลุงกลัวใครจะมาลอบทำร้าย ไม่ใช่อะไรทั้งสิ้น แต่เป็นเพราะ
ที่บ้านลุงไม่ได้สร้างถูกสร้างไว้สำหรับ คนพิการ
ถึงช่วงนี้ลุงพูดไปก็ร้องไห้ไป ที่บ้านหลังใหญ่ถึงแม้ จะมีอาณาบริเวณกว้างใหญ่ไพศาลซักเพียงใด ข้างในจะตกแต่งประดับประดาไปด้วยสิ่งสวยงามมากมาย แต่มันก็ไม่ถูกสร้างมาไว้สำหรับการ ใช้ชีวิตของ คนพิการ
ชีวิตของทุกคนต้องเคยได้ทำอะไรผิดพลาดมาไม่มากก็น้อย แต่สิ่งหนึ่งที่ลุงอยากจะเห็น และอยากจะแก้ไขหรือแม้แต่บรรเทาผลร้าย กับสิ่งๆ หนึ่ง
สิ่งๆ นั้นถือว่าเป็นแผลที่อยู่ในใจของลุง และลุงต้องการที่จะลบมันออกไปจากใจ
ตอนนี้หลานทั้ง 4 กำลังเข้าใจลุงผิด คงคิดว่าลุงใจไม้ไส้ระกำ ที่เป็นเช่นนั้นลุงผิดเองที่เห็นแก่หน้าปามากเกินไป เห็นแก่หน้าป้าจนทำให้ ชีวิตทั้ง 4 ต้องเหมือนกับตกนรกทั้งเป็น
ลุงไม่อยากจะได้ชื่อว่า เป็นปู่ที่ใจไม้ไส้ระกำ ลุงเข้าใจถึงหัวอกของเด็กที่เติบโตมาโดยไร้พ่อ แต่ที่หลานทั้งสี่ต้องเผชิญมันร้ายแรงยิ่งกว่า เพราะว่าพ่อของลุงได้ตายไปแล้วขณะที่ลุงเติบโตขึ้นมา แต่พวกเขา คงจะเจ็บปวดยิ่งกว่าเพราะว่าอะไร จ่าก็คงทราบดีแก่ใจ
ตอนนี้ลุงจะยังไม่เลือกแต่งตั้งป้าเป็น รักษาการณ์ ลุงรู้ดีว่า ถ้าลุงเลือกที่จะทำแบบนั้น มันก็จะเหมือนเป็นการฆ่าจ่าให้ตายทั้งเป็น ลุงจึงได้ยื่นข้อเสนอให้จ่าเอากลับไปคิด ไปไตร่ตรองพิจารณาให้ดี และข้อเสนอของลุงนั้นก็คือ
ลุงไม่อยากเห็นจ่าเป็น ทรพา อีกต่อไป ลุงต้องการให้จ่า ติดต่อให้ต้วน หลานชายคนโต ที่ตอนนี้กำลังที่ใกล้แต่งงาน ให้ล้มเลิกงานแต่งงาน และให้กลับมาหาลุงโดยเร็วที่สุด เพราะว่าลุงมีเรื่องสำคัญที่จะต้องพูดกับ หลานคนนี้
ถ้าจ่าไม่ทำตามความประสงค์ ในช่วงเวลาบั้นปลายของลุง ก็ไม่มีใครยืนยันตำแหน่งของจ่าได้
ถ้าใครได้มาใกล้ชิดกับ ต้วน ก็และทราบได้ทันทีว่า ลุงจะรักหลานชายคนนี้ มากเป็นพิเศษ สมัย ต้วนเด็กๆ ภาพที่คุ้นตาเวลาแขกไปใครมา ก็จะเป็นภาพที่ปู่กับหลานตัวน้อยเดินจับมือกัน ตอนนั้นลุงยังแข็งแรงอยู่
ชื่อจริงของต้วนที่แปลว่า มุงกุฎเพชรของพระอินทร์ ชื่อนั้น ลุงก็เป็นคนตั้งให้
และที่สำคัญ สาเหตุที่ลุงรักต้วน มากเป็นพิเศษ ก็เป็นเพราะเวลาที่มองต้วนทุกครั้ง มันทำให้ลุงย้อนไปนึกถึงใครคนหนึ่ง คนที่ลุงเคยรักมากไม่แพ้กัน คนที่ลุงหัวเราะ ร้องไห้ คนที่เคยเล่นเป็นเพื่อนลุง แต่ตอนนี้ คนๆ นั้น เขาไม่อยู่แล้ว ทุกๆ ครั้งเมื่อใกล้ถึง
เหตุการณ์เช้าวันนั้น มันทำให้ลุงเสียใจ ช้ำใจ
ไม่ว่า จะเป็นเพราะอะไรมาดลใจลุง แล้วตามแต่ ที่ทำให้ลุงทำสิ่งๆ ลงไป ลุงยังคงเสียใจ ลุงสำนึกผิดถึงการกระทำของลุง อารมณ์ชั่ววูบเพียงมี่กี่วินาทีของลุง มันทำให้เป็นตราบาปของลุงไปจนชั่วชีวิต
ตอนยิ่งตอนโต หน้าของต้วน ละม้ายกับพี่ชายลุงเป็นอย่างมาก ลุงคงอยากจะทำดีกับต้วน เพื่อชดเชย ปมในใจของลุงที่มีกับเขาคนนั้น การทำดีกับต้วน มันทำให้ลุงได้รู้สึกว่าได้กำลังไถ่โทษให้กับเขาคนนั้นอยู่
หลังจากที่จ่าได้ฟังข้อเสนอของลุง อาการสร่างเมาของจ่าก็หายไปโดยฉับพลัน จ่ารู้ดี ว่าข้อเสนอที่ลุงให้มานั้นมันไม่ง่ายเลย เพราะจ่าทราบดีว่า ต้วนไม่ต้องการที่จะกลับเห็นฝันร้ายอีกต่อไป
และเวลาจ่าที่ลุงให้จ่าเก็บไปคิด 3 วัน ( ตอนนี้เหลืออีก 2 วัน ) มันก็คงจะเป็นฝันร้ายของจ่าด้วยเช่นกัน เพราะภาพต่างๆ ตลอดเวลา สิบกว่าปีที่ผ่านมา ที่จ่าก็ต้องการที่จะลืม มันก็คงจะย้อนกลับมาทำร้ายจ่าด้วยเช่นกัน
จ่ารู้ดีว่าตลอดเวลาที่ผ่านมา จ่าได้สร้างตาบาปอะไรไว้ให้ ต้วน และกับน้องคนอื่นๆ
ลุงถามจ่าว่าใจของจ่าทำไปด้วยอะไร ทำไมถึงได้ทำสิ่งนั้นลงไป
(เราไม่รู่ว่าลุงหมายถึงเหตุการณ์ไหน แต่ขอเดาเอาเอง ว่าน่าจะเป็น หนึ่ง ในเหตุการณ์ต่อไปนี้ ไม่อันใดก็อันหนึ่ง )
วันที่จ่าตบหน้าแม่ต้วน ต่อหน้า รัศมีจันทร์ รวมไปถึงสั่งให้แม่ต้วนแก้ผ้าด้วย
วันที่จ่า สั่ง ให้ตั้งเต้นท์ เลี้ยงไบเล่น้ำแดง แจกใบปลิวประจาน และปิดถนนสั่งเผา เสื้อผ้าอย่างไม่มีชิ้นดี
วันที่จ่า ไล่แม่ต้วน และน้องๆ ออกจากความเป็นคนในครอบครัว รวมไปถึงการต้องการขับออกจากความเป็นคนในสัญชาติเกิด ถ้าจ่าทำได้ก็คงอยากที่จะไล่ต้วน ออกจากความเป็นคน
เหลือเวลาอีก 48 ชม ที่จะวัดใจจ่า..................................
เพราะตอนนี้ถึงแม้อาการลุงจะดีขึ้นกว่าช่วงที่ลุงเข้ามานอนแรกๆ แต่ลึกๆแล้วลุงก็รู้ดีว่า การเจ็บป่วยคราวนี้มันร้ายแรง และ มีผลกระทบกับลุงมากเพียงไร
ลุงบอกว่า ตั้งแต่จ่าจำความได้ มีครั้งไหนบ้างที่ จ่าเห็นลุงต้องห่างไกลบ้านหลังใหญ่ยาวนานมากซักเพียงนี้ จ่าเองก็ทราบดีว่า อาการของลุงตอนนี้ไม่เหมือนเดิม ลุงไม่สามารถเดินได้ด้วยกำลังของลุงเองอีกต่อไป ทุกๆ อย่าง ก็จะไม่กลับมาเหมือนเดิม และช่วงเวลานับจากนี้ไป ลุงขอแค่เพียงใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ ให้เป็นภาระกับคนรอบข้างไห้น้อยที่สุดเท่าที่ลุงจะทำได้
สาเหตุหนึ่งนอกจากความไม่ปลอดภัยที่ลุงเลือกที่จะไม่กลับบ้าน ก็คือ ลุงไม่อยากทำตัวให้เดือดร้อนคนที่บ้าน ไม่ว่าจะเป็นการกินข้าว การเดินไปเข้าห้องน้ำ การอาบน้ำ การที่จะต้องขึ้นลงบันได
จ่ารู้ไหมว่าเพราะอะไรที่ลุงไม่อยากที่จะกลับไปที่บ้าน ลุงบอกว่าลุง ไม่ได้มีความสุขหรอกนะกับการที่ต้องใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ไม่รู้อีกกี่ปี กี่วัน ของ ช่วงปั้นปลายชีวิตของลุง ที่ต้องมาอยู่ที่นี่ เหตุผลเหลักข้อเดียวของลุงที่ลุงที่ลุงต้องฝืนใจมาอยู่ที่นี่ ไม่ใช่ลุงกลัวใครจะมาลอบทำร้าย ไม่ใช่อะไรทั้งสิ้น แต่เป็นเพราะ
ที่บ้านลุงไม่ได้สร้างถูกสร้างไว้สำหรับ คนพิการ
ถึงช่วงนี้ลุงพูดไปก็ร้องไห้ไป ที่บ้านหลังใหญ่ถึงแม้ จะมีอาณาบริเวณกว้างใหญ่ไพศาลซักเพียงใด ข้างในจะตกแต่งประดับประดาไปด้วยสิ่งสวยงามมากมาย แต่มันก็ไม่ถูกสร้างมาไว้สำหรับการ ใช้ชีวิตของ คนพิการ
ชีวิตของทุกคนต้องเคยได้ทำอะไรผิดพลาดมาไม่มากก็น้อย แต่สิ่งหนึ่งที่ลุงอยากจะเห็น และอยากจะแก้ไขหรือแม้แต่บรรเทาผลร้าย กับสิ่งๆ หนึ่ง
สิ่งๆ นั้นถือว่าเป็นแผลที่อยู่ในใจของลุง และลุงต้องการที่จะลบมันออกไปจากใจ
ตอนนี้หลานทั้ง 4 กำลังเข้าใจลุงผิด คงคิดว่าลุงใจไม้ไส้ระกำ ที่เป็นเช่นนั้นลุงผิดเองที่เห็นแก่หน้าปามากเกินไป เห็นแก่หน้าป้าจนทำให้ ชีวิตทั้ง 4 ต้องเหมือนกับตกนรกทั้งเป็น
ลุงไม่อยากจะได้ชื่อว่า เป็นปู่ที่ใจไม้ไส้ระกำ ลุงเข้าใจถึงหัวอกของเด็กที่เติบโตมาโดยไร้พ่อ แต่ที่หลานทั้งสี่ต้องเผชิญมันร้ายแรงยิ่งกว่า เพราะว่าพ่อของลุงได้ตายไปแล้วขณะที่ลุงเติบโตขึ้นมา แต่พวกเขา คงจะเจ็บปวดยิ่งกว่าเพราะว่าอะไร จ่าก็คงทราบดีแก่ใจ
ตอนนี้ลุงจะยังไม่เลือกแต่งตั้งป้าเป็น รักษาการณ์ ลุงรู้ดีว่า ถ้าลุงเลือกที่จะทำแบบนั้น มันก็จะเหมือนเป็นการฆ่าจ่าให้ตายทั้งเป็น ลุงจึงได้ยื่นข้อเสนอให้จ่าเอากลับไปคิด ไปไตร่ตรองพิจารณาให้ดี และข้อเสนอของลุงนั้นก็คือ
ลุงไม่อยากเห็นจ่าเป็น ทรพา อีกต่อไป ลุงต้องการให้จ่า ติดต่อให้ต้วน หลานชายคนโต ที่ตอนนี้กำลังที่ใกล้แต่งงาน ให้ล้มเลิกงานแต่งงาน และให้กลับมาหาลุงโดยเร็วที่สุด เพราะว่าลุงมีเรื่องสำคัญที่จะต้องพูดกับ หลานคนนี้
ถ้าจ่าไม่ทำตามความประสงค์ ในช่วงเวลาบั้นปลายของลุง ก็ไม่มีใครยืนยันตำแหน่งของจ่าได้
ถ้าใครได้มาใกล้ชิดกับ ต้วน ก็และทราบได้ทันทีว่า ลุงจะรักหลานชายคนนี้ มากเป็นพิเศษ สมัย ต้วนเด็กๆ ภาพที่คุ้นตาเวลาแขกไปใครมา ก็จะเป็นภาพที่ปู่กับหลานตัวน้อยเดินจับมือกัน ตอนนั้นลุงยังแข็งแรงอยู่
ชื่อจริงของต้วนที่แปลว่า มุงกุฎเพชรของพระอินทร์ ชื่อนั้น ลุงก็เป็นคนตั้งให้
และที่สำคัญ สาเหตุที่ลุงรักต้วน มากเป็นพิเศษ ก็เป็นเพราะเวลาที่มองต้วนทุกครั้ง มันทำให้ลุงย้อนไปนึกถึงใครคนหนึ่ง คนที่ลุงเคยรักมากไม่แพ้กัน คนที่ลุงหัวเราะ ร้องไห้ คนที่เคยเล่นเป็นเพื่อนลุง แต่ตอนนี้ คนๆ นั้น เขาไม่อยู่แล้ว ทุกๆ ครั้งเมื่อใกล้ถึง
เหตุการณ์เช้าวันนั้น มันทำให้ลุงเสียใจ ช้ำใจ
ไม่ว่า จะเป็นเพราะอะไรมาดลใจลุง แล้วตามแต่ ที่ทำให้ลุงทำสิ่งๆ ลงไป ลุงยังคงเสียใจ ลุงสำนึกผิดถึงการกระทำของลุง อารมณ์ชั่ววูบเพียงมี่กี่วินาทีของลุง มันทำให้เป็นตราบาปของลุงไปจนชั่วชีวิต
ตอนยิ่งตอนโต หน้าของต้วน ละม้ายกับพี่ชายลุงเป็นอย่างมาก ลุงคงอยากจะทำดีกับต้วน เพื่อชดเชย ปมในใจของลุงที่มีกับเขาคนนั้น การทำดีกับต้วน มันทำให้ลุงได้รู้สึกว่าได้กำลังไถ่โทษให้กับเขาคนนั้นอยู่
หลังจากที่จ่าได้ฟังข้อเสนอของลุง อาการสร่างเมาของจ่าก็หายไปโดยฉับพลัน จ่ารู้ดี ว่าข้อเสนอที่ลุงให้มานั้นมันไม่ง่ายเลย เพราะจ่าทราบดีว่า ต้วนไม่ต้องการที่จะกลับเห็นฝันร้ายอีกต่อไป
และเวลาจ่าที่ลุงให้จ่าเก็บไปคิด 3 วัน ( ตอนนี้เหลืออีก 2 วัน ) มันก็คงจะเป็นฝันร้ายของจ่าด้วยเช่นกัน เพราะภาพต่างๆ ตลอดเวลา สิบกว่าปีที่ผ่านมา ที่จ่าก็ต้องการที่จะลืม มันก็คงจะย้อนกลับมาทำร้ายจ่าด้วยเช่นกัน
จ่ารู้ดีว่าตลอดเวลาที่ผ่านมา จ่าได้สร้างตาบาปอะไรไว้ให้ ต้วน และกับน้องคนอื่นๆ
ลุงถามจ่าว่าใจของจ่าทำไปด้วยอะไร ทำไมถึงได้ทำสิ่งนั้นลงไป
(เราไม่รู่ว่าลุงหมายถึงเหตุการณ์ไหน แต่ขอเดาเอาเอง ว่าน่าจะเป็น หนึ่ง ในเหตุการณ์ต่อไปนี้ ไม่อันใดก็อันหนึ่ง )
วันที่จ่าตบหน้าแม่ต้วน ต่อหน้า รัศมีจันทร์ รวมไปถึงสั่งให้แม่ต้วนแก้ผ้าด้วย
วันที่จ่า สั่ง ให้ตั้งเต้นท์ เลี้ยงไบเล่น้ำแดง แจกใบปลิวประจาน และปิดถนนสั่งเผา เสื้อผ้าอย่างไม่มีชิ้นดี
วันที่จ่า ไล่แม่ต้วน และน้องๆ ออกจากความเป็นคนในครอบครัว รวมไปถึงการต้องการขับออกจากความเป็นคนในสัญชาติเกิด ถ้าจ่าทำได้ก็คงอยากที่จะไล่ต้วน ออกจากความเป็นคน
เหลือเวลาอีก 48 ชม ที่จะวัดใจจ่า..................................
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น