วันจันทร์ที่ 17 ตุลาคม พ.ศ. 2554

ตอนที่ 46, 22 December 2009 - 12:05 PM

ตอนที่ 46, 22 December 2009 - 12:05 PM
โดย Hi s Tales ณ วันที่ 10 มิถุนายน 2010 เวลา 15:18 น.
วันนี้ขอ มาอัพเดทต่อกันเลย เราก็ไม่เข้าใจคำว่าหายป่วย นี่มันรวมถึงอะไรบ้าง ถ้าแค่ไม่มีไข้ หายใจได้เอง นอนหลับได้ ถ้าแค่นั้น เราก็โอเคด้วย แต่ถ้ารวมไปถึงอาการกลับไปเป็นเหมือนก่อนป่วย อันนี้ถือว่ายังไม่หายป่วย เพราะตอนนี้อ่อนแรงไปซีกหนึ่งอย่างเห็นได้ชัด สังเกตถ้านั่งแกยังทรงตัวเองไม่ได้ดี ยังนั่งตัวเองอยู่ เดินเองก็ยังทำไม่ได้ เพราะเส้นเลือดตีบคราวนี้มีผล แกเป็นคนที่ไม่ชอบให้เวลาเดินให้ใครมาคอยประคอง เรียกว่าค่อนข้างดื้อเลยทีเดียว นี่ก็ เลย 3 เดือนมา แล้ว ต้องอยู่ทำกายภาพที่โรงพยาบาล แล้วมันโรคอะไรล่ะ

เหตุผลที่แกยังกลับบ้านไม่ได้ นอกจาก การต้องอยู่ทำกายภาพร่างกายที่ดูยังคงอ่อนแรงอยู่ และดู อาการทางสมองแล้ว แต่หลักใหญ่ใจก็คือ ถ้าแกกลับบ้านไป แกก็ต้องไปเจอกับสภาพแวดล้อมที่จะส่งผลทำให้แก เกิดความเครียดขึ้นได้อีก โดยปกติ ถ้าคราวนี้แกออกจากโรงพยาบาล แกจะกลับ ไปอยู่บ้านที่ริมชายหาด เพราะที่ นั่นอากาศดี และที่ นั่น เคยมีหมา ที่แกรักมากที่สุด ซึ่งเจ้านี่เป็นหมาที่ฉลาดมากๆ แต่หลังจากที่เจ้านี่ จากไป มันทำให้แกคิดถึงเจ้านี่ เป็นอย่างมาก เจ้านี่มันเป็นหมาทองคำ

ตอนนี้แกก็เหลือแต่ หลานยาย เหลนยายของเจ้านี่ ที่ให้พอที่จะให้แกหายคิดถึงมันบ้าง แกรัก เจ้านี่มากถึงขนาดตั้ง นามสกุลให้กับมัน และยังเอานามสกุลหมามาตั้งเป็นชื่อบริษัทขายของ กิน ให้คนเลย ที่ดียว

ถ้าใครเลี้ยงสุนัขก็พอที่จะทราบดีว่า หมาที่ เรารักมันมากๆ เกิดจากไปโดยที่ไม่รู้ว่าตอนนี้ มันจะ เป็น จะ ตายอย่างไร พอพูดถึง ตรงนี้ก็ขอขยายความให้หน่อยว่า เจ้านี่ โดน
ooo สั่งอุ้มหายไปได้หลายปีแล้ว ooo คงรู้ว่า สิ่งที่ทำให้แกเจ็บปวดใจมากที่สุดก็เป็นการพลัดพลากของที่แกรักมากที่สุดไป คือด่า ว่าอะไรแก ก็ดู เหมือนจะทำอะไรแกไม่ได้ สาเหตุที่ต้องอุ้มหมาไป ก็เพราะความอยากที่เกินลิมิตที่แกจะอนุญาติให้ได้

จะว่าไปเรื่องเงินๆ ทองๆ ก็ไม่น่าจะใช่เรื่องหลัก เพราะเงินทอง
ooo ก็น่าที่มีไม่รู้เท่า แตที่ ooo ไม่พอใจหมาจนต้องทำสิ่งนั้นลงไป ก็เป็น เพราะ ooo คิดว่าแก ให้ความสำคัญกับหมามากกว่าตัว ooo และ ooo ต้องการขอแบ่งหุ้นที่แก และลูกสาวถือ มันเป็นเรื่องของศักดิ์ และศรีของ ooo มากกว่าที่คงจะไม่ยอมน้อง

จริงจะว่าไปแล้ว
ooo ก็เป็คนรักหมาเหมือนกันเท่าที่เห็น ก็มีอยู่ ตั้งหลายตัว โดยเฉพาะ เจ้าตัวที่เป็นกัปตัน มีเงินเดือน มีบัตร ID card ของบริษัท ?.. คงเป็นสุนัขตัวเดียวในโลกที่สามารถขับเครื่องบิน พาณิชย์ได้

วันหลังถ้ามีเวลาจะมาเล่าเรื่อง หมา หมา ต่ออีก มีทั้ง ลูกของเจ้านี่ ที่มีชื่อเป็นขนมหวานไทยทั้งหมด หลานยาย เหลนยาย โหลนยายของเจ้านี่ โดยปกติหมาของครอบครัวนี้จะมีนามสกุล ทำแบบว่า เหมือนคนกันแลย ว่าตัวไหน มาจากไหน เป็นสายสกุลอะไร และคนที่บ้านนี่ ต้องใช้คำกึ่งๆ คำ
?..ศัพท์ ที่เอาไว้เรียกคนเลยทีเดียว

ปล. โกลเด้นท์ ใส่สร้อยเพ็ชร ตัวนั้นเมพมอบให้น้องสาว ในวันคล้ายวันเกิด ปีนั้นเธอเป็นโรคเครียด และลมชัก เมพแกคิดว่าการเลี้ยงหมาคงช่วยบรรเทาอาการเหงาได้ แต่เพ็ชร ไม่ใช่ของเมพนะ

เรื่อง เพ็ชรพระ อุมาอาถรรพ์ ขนาด 12.5 กะรัต ให้อดใจรออีกหน่อยละกัน

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น